Jod I

Liczba elektronów:	53
Liczba neutronów:	74
Liczba protonów:	53
Elektroujemność (Allred-Rochow, Pauling):	2.21, 2,66
Stopień utlenienia:	-1, +1, +5, +7
Przewodność elektryczna:	1*10-7 1/(*m)
Gęstość (293 K):	4.93 g/cm3
Temperatura topnienia:	113,5°C, 386,7 K
Temperatura wrzenia:	185,4°C, 458,4 K
Ciepło topnienia:	7,824 kJ/mol
Ciepło parowania:	20,752 kJ/mol
Przewodność cieplna:	0.449 W/(m*K)

Jod jest ciałem stałym o charakterystycznej barwie i zapachu. Jest aktywny chemicznie, tworzy związki z prawie wszystkimi substancjami. Występuje w cząsteczkach dwuatomowych. Reaguje ze skrobią dając charakterystyczne, niebieskie zabarwienie.

Właściwości chemiczne

Jod jest aktywny chemicznie. Nie tworzy związków tylko z tlenem i helowcami. Reakcje z pozostałymi pierwiastkami przebiegają spokojnie. Szczególnie łatwo jod reaguje ze sproszkowanymi metalami. W podwyższonej temperaturze łączy się z wodorem tworząc jodowodór HI. Jod ma słabsze właściwości utleniające niż chlor i brom.

Zastosowanie

Jod i jego związki znalazły zastosowania w fotografii do produkcji kolorowych materiałów światłoczułych i do produkcji barwników. Roztwór alkoholowy jodu i jodku potasu wykorzystywany jest do dezynfekcji. Radioaktywne izotopy jodu wykorzystuje się w medycynie i do badań naukowych.

Występowanie

Jod nie jest często występującym pierwiastkiem w przyrodzie. Towarzyszy zwykle chlorowi i bromowi. Występuje głównie w postaci jodków i jodanów: jodku sodu NaI i potasu KI oraz jodanu sodu NaIO₃. Zajmuje on pod względem rozpowszechnienia w skorupie ziemskiej 68 miejsce (procenty wagowe).

Ciekawostki

Odkryty przez: Bernard Courtois
Miejsce odkrycia: Francja
Rok odkrycia: 1804
Pochodzenia nazwy: Od greckiego "iôdes" oznaczającego "fioletowy".

Jod wykryto w ługach warzelniczych zawierających sodę otrzymaną z popiołów wodorostów morskich. Nazwa pierwiastka pochodzi od charakterystycznej, fioletowej barwy jego par.