| angielski |
łaciński |
Grupa |
Okres |
Liczba
atomowa |
Liczba
masowa |
Stan
skupienia |
Konfiguracja
elektronowa |
| Arsenic |
Arsenicum |
V A |
4 |
33 |
74.92159 |
ciało stałe |
Konfiguracja elektronowa: 1s22s22p63s23p64s23d104p3
| Liczba elektronów: | 33 |
| Liczba neutronów: | 42 |
| Liczba protonów: | 33 |
| Elektroujemność (Allred-Rochow, Pauling): | 2.20, 2,18 |
| Stopień utlenienia: | -3, +3, +5 |
| Przewodność elektryczna: | 33.3*105 1/( *m) |
| Gęstość (293 K): | 5,78 g/cm3 |
| Temperatura topnienia: | 808°C, 1081 K |
| Temperatura wrzenia: | 603°C, 879 K |
| Ciepło topnienia: | 369,9 kJ/mol |
| Ciepło parowania: | 34,76 kJ/mol |
| Przewodność cieplna: | 50 W/(m*K) |
Arsen jest srebrzystobiałym półmetalem. Jest kruchy i słabo przewodzi prąd elektryczny. W stanie pary tworzy cząsteczki czteroatomowe As4. Występuje w 4 odmianach alotropowych, z których najbardziej znany jest arsen szary (o właściwościach metalicznych), żółty i brązowy.
Arsen jest półmetalem dość aktywnym chemicznie w temperaturze pokojowej. Łatwo reaguje z fluorowcami. Rozdrobniony arsen zapala się w chlorze. Z powietrzem nie reaguje w temperaturze pokojowej, natomiast po ogrzaniu spala się dając tlenek As2O3. W temperaturze czerwonego żaru rozkłada wodę z wydzieleniem wodoru. W kwasie azotowym przechodzi w kwas arsenowy (V) H3AsO4. Z kwasami nieutleniającymi nie reaguje.
Stężony, gorący kwas siarkowy utlenia arsen do tlenku arsenu (III) As2O3. Reaguje z aktywnymi metalami tworząc arsenki, w których występuje na -3 stopniu utlenienia. W innych związkach występuje na +3 i +5 stopniu utlenienia. Tlenek arsenu (III) As2O3 wykazuje charakter amfoteryczny.
Arsen stosuje się głównie jako dodatek do stopów. Niewielki dodatek arsenu (do 1%) umożliwia wyrób śrutu ołowianego. Służy on także do wyrobu stopów lustrzanych.
Arsen jest niezbyt często występującym pierwiastkiem w przyrodzie. Występuje głównie w postaci minerałów: arsenopirytu FeAsS i aurypigmentu As2S3. Złoża arsenu występują w Rosji, Szwecji i Norwegii. Zajmuje on pod względem rozpowszechnienia w skorupie ziemskiej 21 miejsce (procenty wagowe).
Odkryty przez: Alberts Magna
Rok odkrycia: 1250
Pochodzenia nazwy: od greckiego "arsenikos" oznaczającego "silny, bojowy"
Arsen był znany już w starożytności. Wolny pierwiastek został otrzymany przez alchemika A. Magna.
|